مانند یک گلادیاتور

دقیقه 92 یک بازی نفس گیر و سخت ،تیجه یک بر یک مساوی و یک دقیقه به پایان بازی باقی مانده است . اکوادر و سوییس در حال جنگیدن تا آخرین لحظه بازی هستند . خبری از ستارگانی چون مسی و رونالدو و نیمار و روبن و سوارز نیست . اما حماسه همینجا در همین لحظات پایانی و به وسیله یک بازیکن معمولی و نه چندان محبوب رقم میخورد . والون بِهرامی در محوطه جریمه خودی با یک تکل فوق العاده توپ را از زیر پای بازیکن اکوادر می قاپد . پا به توپ می شود و به سمت دروازه حریف حمله می کند قبل از میانه میدان با حرکت خشن بازیکن اکوادر که می خواهد به هر نحوی او را متوقف کند مواجه می شود . به نظر می رسد که بازیکن اکوادر به هدفش رسید و او را سر نگون کرد . اما نه بهرامی دوباره بلند میشود و همراه با توپ به سمت دورازه می دود . شاید هر کدام از ستاره های میلیونی دیگر که بودند همانجا روی زمین می ماندند . اما بهرامی یک هافبک معمولی بود که می خواست به هر قیمتی که شده تیم کشورش را برنده دیدار کند . چند متر جلوتر با یک پاس توپ را به سمت راست به سافروویچ واگذار و کار خود را بدون حرکت اضافه تمام می کند . یک پاس بلند به چپ برای رودریگز.رودریگز توپ را به روی دروازه می فرستد . سافروویچ و گل !!!  سوییس در دقیقه آخر بازی را به نفع خود تمام می کند همه این اتفاقات در20 ثانیه اتفاق می افتد.  گل و پاس گل کار بازیکنان دیگر بود ولی بی شک قهرمان این بازی والون بهرامی هافبک معمولی و نه چندان محبوب ناپولی بود که حداقل برای من زیبا ترین و هیجان انگیز ترین صحنه این جام پر از حرف و حدیث را رقم زد .